Ταμπούρια (συνοικία Πειραιά)

Τα Ταμπούρια είναι μεγάλη ιστορική συνοικία του Πειραιά και του Κερατσινίου που καταλαμβάνει σχεδόν ολόκληρο το ΒΔ τμήμα της πόλης του Πειραιά στα σύνορα την Νίκαια, και το ΒΑ τμήμα του Κερατσινίου στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Τα Ταμπούρια πήραν το όνομα τους από τα πρόχειρα οχυρώματα (ταμπούρια) που κατασκεύασε εκεί το 1827 ο Γεώργιος Καραϊσκάκης για να αποκρούσει τον Κιουταχή.

Χαρακτηριστικά

Θεμιστόκλειο Γυμναστήριο

Ιερός ναός της Υπαπαντής στα Ταμπούρια

Κύρια αξιοθέατα της περιοχής είναι το Θεμιστόκλειο Γυμναστήριο, η εκκλησία με την πλατεία Αγίου Δημητρίου και άλλες εκκλησίες όπως η Υπαπαντή και ο Άγιος Παντελεήμονας. Η σύνθεση του πληθυσμού μικτή. Αφενός πολλοί κάτοικοι είναι Μανιάτες και κατοικούν κυρίως στο ανατολικό τμήμα στον Άγιο Δημήτριο στα σύνορα με την ομώνυμη συνοικία και αφετέρου Μικρασιάτες πρόσφυγες που διαμένουν στα ανατολικά γύρω απο τον Άγιο Παντελεήμονα Κερατσινίου, προερχόμενοι από τις περιοχές της Σμύρνης και του Ικονίου.

Ονομασία

Την περίοδο της Τουρκοκρατίας η περιοχή ήταν κατανεμημένη σε Τούρκους κτηματίες οι οποίοι μετά την έναρξη της επανάστασης του 1821 προβλέποντας την κατάληξη και την απώλεια τους πούλησαν τα κτήματα τους σε αγρότες της Αττικής σε φθηνές τιμές. Στα κτήματα υπήρχαν εκτάσεις σε αφθονία με πολλές χαρουπιές γι'αυτό το 1830 η περιοχή ονομαζόταν Ξυλοκερατέα. Στις 3 Μαρτίου/1827 ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ξεκινώντας από την Ελευσίνα κατέλαβε το Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα, οχυρώθηκε στα Ταμπούρια και στον όρμο Φωρών και με την βοήθεια στολίσκου των νήσων απέκρουσε επίθεση 3000 πεζών και 480 ιππέων του Κιουταχή. Το γεγονός αυτό διευκόλυνε πολύ τις επιχειρήσεις κατά των Τούρκων στην περιοχή του Πειραιώς, το γεγονός αυτό στάθηκε αιτία να μετονομαστεί η περιοχή από Ξυλοκερατέα σε Ταμπούρια.

Ναοί

Στην περιοχή υπήρχε ένας βράχος με έναν ζωγραφισμένο σταυρό στο σημείο αυτό οικοδομήθηκε η σημερινή μεγαλοπρεπής εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, το 1923 μετά την έλευση των προσφύγων έγινε ενορία και οικοδομήθηκε ο πρώτος ναός, ο σημερινός ναός ανεγέρθη το 1949 με σχέδια του μεγάλου αρχιτέκτονα Γεωργίου Νομικού. Υπάρχουν δυο εκδοχές για την ονομασία του ναού : η πρώτη ότι βρέθηκε στον βράχο με τον σταυρό εικόνα του Αγίου Δημητρίου, η δεύτερη προς τιμή του κτηματία της περιοχής και δωρητή το 1880 Δημήτριου Δέδε. O δεύτερος μεγαλύτερος ναός των Ταμπουρίων στα ΝΔ της συνοικίας είναι της Υπαπαντής ο οποίος είναι καθαρά προσφυγικός, θεμελιώθηκε το 1924 μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και λειτούργησε για πρώτη φορά από το 1929, με την χρηματική ενίσχυση των ευλαβών ενοριτών οικοδομήθηκε πίσω από αυτόν πενταώροφο πνευματικό κέντρο. Ο Ναός του Αγίου Παντελεήμονος Κερατσινίου κτίσθηκε επίσης από Μικρασιάτες προερχόμενους από τη Σμύρνη και το Ικόνιο (όπως το χωρίο Ανακού της Καππαδοκίας). Κοντά στην εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους, βρίσκεται ο καθεδρικός ναός "Κοίμηση της Θεοτόκου" της μητρόπολης Πειραιά και Σαλαμίνας των παλαιοημερολογητών.
wikipedia